1.
פֿאָרווערטס
2008.08.15
פֿאַראַן
מער
אַלמנות
ווי
אַלמנס
,
גייט
מען
וווינען
צוזאַמען
ווײַל
מען
וויל
נישט
זײַן
אַליין
.
מען
קוקט
אויפֿן
לעבן
ווי
אויף
אַ
נישט
צו
ווײַטן
הוראַגאַן
וואָס
רוקט
זיך
אויף
זיי
אַמאָל
פּאַוואָליע
און
אַמאָל
האַסטיק
,
איז
לאָמיר
אַרײַנכאַפּן
איידער
דער
פֿאָררהאַנג
פֿאַלט
.
פֿינף
מינוט
פֿון
מיר
מיטן
אויטאָ
וווינען
מײַנע
קינדער
מיט
זייערע
משפּחות
.
נוץ
איך
אויס
די
צײַט
געווידמעט
מײַן
באָבעשאַפֿט
.
איך
קאָך
און
די
קינדער
באַלעקן
זיך
.
Expand
Print version
|
Save to file