СУГУБОВАТИСЯ.

Существовать в двух вариантах

. [Евреи] &sup&.&sup&к҃&sup&.&sup&ти и &sup&.&sup&в&sup&҃.&sup& писмени имуть, от нихже &sup&.&sup&е&sup&҃.&sup& сугубуются, якоже быти имъ &sup&.&sup&к&sup&҃.&sup&ти &sup&҃.&sup&з&sup&.&sup& (διπλοῦνται). (Дамаскин Бог.) ВМЧ, Дек. 1–5, 252. XVI в.

~ XII–XIII вв.