1.
פֿאָרווערטס
2007.03.23
זי
האָט
די
זוניקע
לאָנקע
אינעם
וואַלד
גלײַך
דערקענט
.
זי
האָט
צוגעזשמורעט
די
אויגן
,
נישט
געוווינט
צו
אַזאַ
העלער
שײַן
.
איצט
האָט
זי
געדאַרפֿט
באַשליסן
די
ריכטונג
,
וווּהין
צו
גיין
ווײַטער
.
צוריק
וועט
זי
שוין
זיכער
נישט
גיין
,
בלײַבט
נאָר
דער
וועג
פֿאָרויס
.
איר
מאַמעס
ווערטער
פֿונעם
חלום
האָבן
זי
געפֿירט
.
זי
האָט
פֿאַרגעדענקט
:
ערגעץ
אויפֿן
האַלבוועג
פֿון
בענקשאַפֿט
וועלן
זיי
זיך
טרעפֿן
...
—
דו
דאַרפֿסט
לעבן
,
שוועסטערל
, —
האָט
כאַיוסיע
ממש
אַרײַנגעאָטעמט
די
ווערטער
שׂרוניען
אין
מויל
און
זיי
פֿאַרריגלט
מיט
אַ
קוש
.
Print version
|
Save to file