| Единственное число | Множественное число | Причастие | Единственное число | Мужской род | Женский род | Средний род | ||||
| Настоящее время | Индикатив | 1 | δουκαλεύκομαι | δουκαλεύκουμες | Именительный падеж | δουκαλεμένος | δουκαλεμένα | δουκαλεμένον | ||
| 2 | δουκαλεύεσαι | δουκαλεύκεσνε | Родительный падеж | δουκαλεμένου | δουκαλεμένας | δουκαλεμένου | ||||
| 3 | δουκαλεύεται | δουκαλεύκουνταν | Винительный падеж | δουκαλεμένον | δουκαλεμέναν | δουκαλεμένον | ||||
| Конъюнктив | 1 | να δουκαλεύκομαι | να δουκαλεύκουμες | Множественное число | ||||||
| 2 | να δουκαλεύεσαι | να δουκαλεύκεσνε | Именительный падеж | δουκαλεμέν/δουκαλεμένοι | δουκαλεμέν | δουκαλεμένα | ||||
| 3 | να δουκαλεύεται | να δουκαλεύκουνταν | Родительный падеж | δουκαλεμένων | δουκαλεμένων | δουκαλεμένων | ||||
| Винительный падеж | δουκαλεμένς | δουκαλεμένς | δουκαλεμένα | |||||||
| Будущее время 1 | Индикатив | 1 | θα δουκαλεύκομαι | θα δουκαλεύκουμες | ||||||
| 2 | θα δουκαλεύεσαι | θα δουκαλεύκεσνε | ||||||||
| 3 | θα δουκαλεύεται | θα δουκαλεύκουνταν | ||||||||
| Имперфект | Индикатив | 1 | εδουκαλεύκουμουν | εδουκαλεύκουμνες | ||||||
| 2 | εδουκαλεύκουσουν | εδουκαλεύκουσνε | ||||||||
| 3 | εδουκαλεύκουτουν | εδουκαλεύκουνταν | ||||||||
| Аорист | Индикатив | 1 | εδουκάλευτα | εδουκαλεύταμε | ||||||
| 2 | εδουκάλευτες | εδουκαλεύτετε | ||||||||
| 3 | εδουκάλευτεν | εδουκαλεύταν | ||||||||
| Конъюнктив | 1 | να δουκαλεύτω | να δουκαλεύτουμε | |||||||
| 2 | να δουκαλεύτς | να δουκαλεύτετε | ||||||||
| 3 | να δουκαλεύτ | να δουκαλεύτνε | ||||||||
| Императив | 2 | δουκαλεύτ | δουκαλευτέστεν | |||||||
| 3 | ας (να) δουκαλεύκετε | ας (να) δουκαλεύκουνταν | ||||||||
| Будущее время 2 | Индикатив | 1 | θα δουκαλεύτω | θα δουκαλεύτουμε | ||||||
| 2 | θα δουκαλεύτς | θα δουκαλεύτετε | ||||||||
| 3 | θα δουκαλεύτ | θα δουκαλεύτνε |