| Singular | Plural | Participle | Singular | Masculine | Feminine | Neuter | ||||
| Presens | Indicative | 1 | δουκαλεύκομαι | δουκαλεύκουμες | Nominative | δουκαλεμένος | δουκαλεμένα | δουκαλεμένον | ||
| 2 | δουκαλεύεσαι | δουκαλεύκεσνε | Genitive | δουκαλεμένου | δουκαλεμένας | δουκαλεμένου | ||||
| 3 | δουκαλεύεται | δουκαλεύκουνταν | Accusative | δουκαλεμένον | δουκαλεμέναν | δουκαλεμένον | ||||
| Subjunctive | 1 | να δουκαλεύκομαι | να δουκαλεύκουμες | Plural | ||||||
| 2 | να δουκαλεύεσαι | να δουκαλεύκεσνε | Nominative | δουκαλεμέν/δουκαλεμένοι | δουκαλεμέν | δουκαλεμένα | ||||
| 3 | να δουκαλεύεται | να δουκαλεύκουνταν | Genitive | δουκαλεμένων | δουκαλεμένων | δουκαλεμένων | ||||
| Accusative | δουκαλεμένς | δουκαλεμένς | δουκαλεμένα | |||||||
| Future 1 | Indicative | 1 | θα δουκαλεύκομαι | θα δουκαλεύκουμες | ||||||
| 2 | θα δουκαλεύεσαι | θα δουκαλεύκεσνε | ||||||||
| 3 | θα δουκαλεύεται | θα δουκαλεύκουνταν | ||||||||
| Imperfect | Indicative | 1 | εδουκαλεύκουμουν | εδουκαλεύκουμνες | ||||||
| 2 | εδουκαλεύκουσουν | εδουκαλεύκουσνε | ||||||||
| 3 | εδουκαλεύκουτουν | εδουκαλεύκουνταν | ||||||||
| Aorist | Indicative | 1 | εδουκάλευτα | εδουκαλεύταμε | ||||||
| 2 | εδουκάλευτες | εδουκαλεύτετε | ||||||||
| 3 | εδουκάλευτεν | εδουκαλεύταν | ||||||||
| Subjunctive | 1 | να δουκαλεύτω | να δουκαλεύτουμε | |||||||
| 2 | να δουκαλεύτς | να δουκαλεύτετε | ||||||||
| 3 | να δουκαλεύτ | να δουκαλεύτνε | ||||||||
| Imperative | 2 | δουκαλεύτ | δουκαλευτέστεν | |||||||
| 3 | ας (να) δουκαλεύκετε | ας (να) δουκαλεύκουνταν | ||||||||
| Future 2 | Indicative | 1 | θα δουκαλεύτω | θα δουκαλεύτουμε | ||||||
| 2 | θα δουκαλεύτς | θα δουκαλεύτετε | ||||||||
| 3 | θα δουκαλεύτ | θα δουκαλεύτνε |